op het podium

Je hebt van die 'Martha's' (dienstbare vrouwen) die geruisloos hun werk doen en het liefst achter de coulissen werkzaam zijn. Zij treden niet op de voorgrond, maar verzetten onopvallend heel veel werk. Ik heb zo'n bewondering voor deze mensen.

Vanaf het moment dat ons leven vanuit de pastorie zich gaat ontwikkelen gedraag ik me als zo'n onzichtbare Martha. Ik serveer kopjes koffie voor bezoek, tijdens vergaderingen en bij het kringwerk. Nico ontvangt zijn gasten in de huiskamer en ik trek mij met de kinderen terug in de keuken. Ik sluit me aan bij de HVD (hervormde vrouwendienst) en bezoek ouderen. Dit laatste is geen succes, omdat ik Levi en Merel meeneem en zij nog in een een erg ondernemende levensfase zitten. Ik zit op hete kolen met zweet op mijn voorhoofd wanneer zij aan mooie, maar kwetsbare spulletjes zitten die in de kamers staan.

Tijdens de bevestigingsdienst draag ik een grijs mantelpakje met daarop een grijs sjaaltje, net een grijs muisje. En eigenlijk gedraag ik me ook als een grijze muis. Ook al heb ik een heel positief beeld over deze 'Martha's', ik ben er eigenlijk geen. Een rol achter de coulissen, terwijl Nico op het podium staat past me helemaal niet. Als ik eerlijk ben sta ik het liever ook op het podium en niet erachter. Ik vind het lastig om hier invulling aan te geven en ben gevoelig voor mijn omgeving die mij vertelt wat mijn voorgangsters wel niet allemaal deden...

Gelukkig krijg ik al gauw een lieve en wijze vriendin in Uitwijk. Bij haar op de bank kan ik helemaal mezelf zijn. Zij stimuleert me om die taken te doen die bij me passen. Vanuit de bevrijdende gedachte dat ik ga doen wat bij me past en waar ik plezier aan beleef gaan de ideeën stromen. Ik ga een kring opzetten voor vrouwen; koffiemorgens voor vrouwen. De eerste ochtend bereid ik een Bijbelstudie voor uit het christelijk vrouwenblad Eva. Het gaat over de lofzang op de huisvrouw uit spreuken 31. In de keuken organiseer ik oppas voor de kinderen. Ik vind het heel spannend of er vrouwen op de uitnodiging afkomen. Bij aanvang stroomt de kamer vol, wat een geweldige bemoediging! De kring is blijven bestaan en ze komen nog steeds maandelijks samen al ben ik inmiddels van 't podium' verdwenen.