Half september 1999 staat om 6.00 uur de verhuisauto voor de deur. In no time zijn al onze spullen de wagen ingedragen. Het huis voelt kaal en vreemd wanneer al onze persoonlijke spullen eruit zijn gehaald. Samen met mijn schoonzus breng ik de huissleutel naar de huureigenaar en zo verlaten we Benschop. Het dorp waar ik 8 jaar geleden in mijn eentje ben komen wonen. Nu verlaten we deze plek met z'n vieren .
Als we in Uitwijk arriveren straalt een schoon geschrobd huis ons tegemoet. Het is een levendige bedoeling met familieleden die ons komen helpen de dozen met spullen uit te pakken. Aan het eind van de dag zijn we weer compleet wanneer Levi en Merel naar ons nieuwe thuis worden gebracht.
Na een aantal dagen zijn de meeste dozen uit gepakt en hebben de meubels een plaatsje gekregen. Het is zo'n enorm groot huis dat we eigenlijk alleen maar spullen hebben om de woonkeuken mee te vullen. Gemeenteleden komen met grote planten aan om ons te helpen de woonkamer wat minder leeg te laten zijn. De ledikantjes van de kinderen staan wat verloren in hun slaapkamers, alles is even ruim.
Ik vind het best lastig om er een gezellig geheel van te maken waar je je thuis voelt. In eerste instantie leven we alleen in de keuken, de kamer is te groot voor ons. De kamer richt ik steeds weer op een andere manier in, zoekend naar een opstelling die het wat huiselijker maakt. Kringen en catechisatie lessen worden bij ons in de huiskamer gegeven. De leden moeten steeds weer hun plekje zoeken wanneer de kamer voor de zoveelste keer een metamorfose heeft ondergaan.
In de loop van de tijd schaffen we nog wat meubels aan en raakt het huis meer gevuld. Over de vraag of deze nieuwe aanwinsten in een andere pastorie wel zullen passen wil ik niet nadenken. Het begin van een proces van 'wortelen ' is begonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten