woensdag 13 juni 2012

Aandacht

Nu Nico bevestigd is tot predikant mag hij ook een huwelijk inzegenen.
Zijn eerste huwelijk is op 20 mei 2000. Hij is er heel druk mee. De man die gaat trouwen komt uit Duitsland, dus de helft van het gezelschap verstaat geen Nederlands. Nico begint de dienst dan ook zowel in het Nederlands als Duits. Best spannend zo'n eerste huwelijksdienst en dan ook nog in het Duits. Hij is er helemaal vol van en laat mij van te voren horen of het allemaal goed klinkt.

Tijdens de huwelijksdienst zit ik aan de kerktelefoon gekluisterd om het allemaal mee te beleven.
Nico zijn Duits klinkt heel aardig en het is een heel flitsende dienst met een black gospel koor.
Tijdens de preek benadrukt Nico het belang van tijd en aandacht voor elkaar. Het klinkt allemaal mooi en inspirerend, toch groeit in mij een gevoel van frustratie.
Het is namelijk die dag ook onze trouwdag! We zijn precies 6 jaar geleden getrouwd.


Voor dit heugelijk feit heeft Nico eigenlijk helemaal geen tijd, zo druk als hij is met het huwelijk van een ander stel.
Wanneer hij enthousiast thuiskomt, zit ik wrokkig in een hoekje met veel pijn in mijn aandacht. Het zorgt voor kortsluiting wanneer we in een verschillende belevingssfeer zitten.
Ik kan Nico niet met liefdevolle aandacht tegemoet treden, omdat ik zelf aandacht nodig heb.
Voor Nico komt het moment waarop ik aandacht nodig heb niet zo gunstig, omdat hij zo vol zit van de dienst en aandacht voor zijn verhaal wil.

Dit blijft een spanningsveld waarin we een balans proberen te vinden.  In het werk van Nico moet hij altijd de luisterende, meelevende pastor zijn. Als hij dan thuiskomt heeft hij geen behoefte aan een vrouw die ook een luisterend, meelevend oor wil. Het is dan prettig als thuis alles ongecompliceerd goed loopt en een opgeruimde vrouw hem tegemoet treedt. De realiteit is natuurlijk anders, want als ik de hele dag alleen met de kinderen ben wil ik wel even stoom af kunnen blazen.

Wat onze huwelijksdag betreft hebben we een goede oplossing gevonden. Rond 20 mei gaan we samen een paar dagen weg. Een paar dagen tijd en aandacht voor elkaar. Wanneer het preekrooster wordt ingevuld met preekbeurten, mag ik als eerste kiezen welke zondag er vrij wordt gehouden.
Nico heeft later nog eens een stel op onze dag mogen inzegenen.
Van tevoren vroeg dit stel of we dit wel wilden. Ik vind het helemaal niet meer erg, omdat er sindsdien wel wat is veranderd op het gebied van tijd en aandacht voor elkaar hebben.

Het blijft een punt van aandacht om dit niet te laten versloffen, door alle andere mensen en dingen die aandacht vragen om ons heen.
Om scherp te blijven hebben wij de 'marriage course' samen gevolgd en hopen we hem samen aan andere stellen te gaan geven.
Een hele bijzondere gebeurtenis voor ons allebei is 
het huwelijk van onze lieve vrienden Carola en Olivier

Geen opmerkingen:

Een reactie posten